November 2013

Zeilen in Griekenland is echt heel erg leuk! Het is inmiddels november en nog steeds hebben we hele mooie dagen. Er zijn ook dagen dat het minder is hoor 🙂 We hebben al een aantal keer veel wind gehad, maar dan wel gewoon mooi weer. En ook al een keer bijna 24 uur regen en onweer gehad. Maar goed, als je het over het totaal bekijkt: We hebben nog maar 5 werkdagen binnen gezeten, en zitten dus zoals nu heerlijk buiten te werken!

We zijn na Athene richting de Cyclades vertrokken. Vanaf Poros hebben we 65 mijl naar Sifnos gevaren, windkracht 7 blies ons erheen in 10 uurtjes 🙂 Precies alles bij daglicht.
Na 2 havens op Sifnos te hebben gezien en een paar dagen gewerkt te hebben in de schitterende baai van Platia Yialis zijn we doorgegaan richting Ios. Ios heeft de reputatie dat het menig Engels toerist van een aantal drankjes voorziet op vakantie, en dat je tussen de lege bierflesjes door moet kijken. Maar nu hadden we het eiland bijna voor ons alleen en lagen we prachtig aan mooringlines met nog twee bootjes. Overdag hardlopen, werken en boodschappen doen. In de avond stukje dorpje verkennen en koken en bekijken waar de route nu heen zou gaan. Dat zijn een beetje de daginvullingen op dagen dat we niet zeilen. De andere dagen wisselen we werken in voor zeilen….
Na Ios zijn we naar Skinoussa gegaan. Skinoussa hoort met een aantal andere kleine eilanden tot de ‘Little Cyclades’. Ze zijn klein en nog verborgen van het massa toerisme, en al helemaal nu! We waren samen met 1 ander bootje in de haven en heel veel vissers (lokale jeugd). Het visseizoen is nog in volle gang en op zaterdag avond leek het hele dorp uitgelopen om allemaal een joekel van een aal te vangen, er was zelfs geen restaurantje open… Wel een prachtige live show, geen televisie nodig. Vissen gaat hier gewoon met visdraad en een haakje. Een enkeling heeft een hengel, diegene is dan ook de ‘man van de avond’.
Na Skinoussa zijn we naar Koufonissia gegaan. Een nieuwe haven is aangelegd en er zou voldoende ruimte zijn… Er was ruimte in de nieuwe haven met zeer smalle en ondiepe ingang, maar het lag helemaal vol met vissersbootjes! Wij hebben uiteindelijk aangelegd tussen hen. Na een rondje hardlopen en een borrel aan boord opnieuw de poging om een restaurantje te vinden dat open is. De ‘havenmeester’ (visser die het allemaal wel even regelt) vertelde ons over een restaurantje. Heerlijk gegeten tussen alle voetbal-kijkende-mannelijke-locals 🙂 En het grappige is dat ze niet eens op of om keken toen wij binnen kwamen. Wij voelden ons de eerste paar minuten niet helemaal op ons gemak, maar dat verdween snel. Geen idee wie er speelde, veel werd er niet gescoord in ieder geval.

De volgende morgen wilden we vroeg op om richting Amorgos te gaan. We hebben er al veel over gehoord en er zijn twee bedrijven naar vernoemd, dat moet toch wel heel bijzonder zijn! Op de een of andere manier lukt het ons maar moeilijk om voor 10-11 uur weg te zijn uit de haven… Zo ook deze keer! Alleen was de ‘havenmeester’ nu de schuldige. Grappig en leuk om in het semi-Grieks met hem te communiceren, maar Grieken voelen zich niet snel te veel. Ze verwachten dat je op een gegeven moment gewoon zegt dat je weggaat. Waarschijnlijk was hij ook op dat moment aan het wachten… De stoute schoenen aangetrokken en toch maar gezegd dat we gingen. Het duurde 10 seconden of hij was van boord! Wij konden naar Amorgos 🙂

Alleen…geen wind! Er was voor later in de week een behoorlijke zuiderstorm voorspeld, dat was een van de redenen dat we aan de noordkant van Amorgos wilde gaan liggen. Maar goed, 2 uur motoren was nou niet echt wat we van ‘zeilen in Griekenland’ verwacht hadden, maar soms moet je wat! In Amorgos hebben we ons langszij vastgesjord om er uiteindelijk 5 dagen te blijven liggen. We lagen goed en de WiFi van het eiland was oke. En na de voorspelde zuiderstorm kwam er ook nog een storm uit het noorden overheen. Die hadden we niet echt aan zien komen, maar als nog lagen we best oke. Kon beter, maar we lagen op het beste plekje van de haven voor deze wind en golfslag in de haven. Na het huren van een scooter en een bezoek aan het bekende klooster en de twee stormen was het toch echt tijd om te vertrekken. 55 mijl richting Leros stond op het programma. Terwijl het inmiddels maar licht is van 7 tot 17 uur. Gas erop dus!

Het was een prachtige tocht naar Leros. We hebben alles met volle zeilen kunnen varen, ook onze snelste snelheid verbeterd 🙂 9.6 knopen! Net na zonsondergang aangekomen in Leros, een grote baai met twee marina’s. Een marina betekent goed georganiseerd maar vaak ook behoorlijk duur (€ 20-€ 30)… We lagen stabiel aan een mooring line en konden ook de was even in een wasmachine stoppen dus het was het geld meer dan waard! Volgende dag toen de was schoon was (nog niet droog) gelijk weggevaren richting Kalymnos.

Met de was aan de reling op motor richting het zuiden, om voor het donker werd aan te kunnen meren. In Kalymnos lig je erg beschut, als je aan de stadskade kunt liggen. Wij kwamen met schemer binnen en wilde eigenlijk zo snel mogelijk aanleggen zodat je nog wat kon zien. Er was in de hoek een prachtige plek, de beste van de hele kade. Er moest vast net een bootje vertrokken zijn. Keurig aangelegd en het welverdiende ankerbiertje genuttigd. Ook aangemeld bij de Port Police en er was geen probleem. Na een uur of twee, toen wij net wilde gaan vertrekken richting een restaurantje kwam er een dame van de Port Police vertellen dat we moesten vertrekken… Er kwam een coast guard boot terug van patrouille die avond en ze wisten niet precies wanneer: ‘You might be a problem, or you might not be a problem, but you have to leave.’ Er was zeker plek genoeg maar zij wist niet of de boot wel kon draaien om in te parkeren….Wij vonden het een beetje vreemd en wilden eigenlijk blijven liggen en dan maar wachten tot die boot kwam, maar dat mocht ook niet. Je moet je voorstellen dat er zeker nog ruimte was voor 1 of 2 andere zeiljachten naast ons… Anyway, er was blijkbaar een hele nieuwe kade die niet in onze pilot stond waar echt meer dan voldoende ruimte was. Wij zijn daarheen verkast en lagen op zich prima, maar wel recht voor de opening van de haven. Anker zat goed vast en het was lekker schommelen. De volgende ochtend wilden wij natuurlijk even pols hoogte nemen van de grootte van dat coast guard bootje… Ik denk dat wij net zo groot waren en dat we prima hadden kunnen blijven liggen. Maar goed, met de autoriteiten moet je niet sollen.
Na 3 dagen Kalymnos (kosten € 3,11 voor de haven en € 7 voor stroom in totaal…) gingen we door naar Kos. Opnieuw zijn we verplaatst vanwege de verwachting van veel wind en ook evt onweer. De eerste dag was er helemaal geen wind en lagen we dus prima, maakt niet uit of je anker dan goed houdt of niet je beweegt toch niet. Maar de volgende dag werd de wind steeds sterker en ook regende het zo nu en dan. Ons anker lag in een modder poel en hield op zich goed, ware het niet dat de modder opzij werd gedrukt door het gewicht. Er waren toch wat stootwillen nodig om schade te voorkomen. Toch was het zo dat het meestal windstil was in de haven, terwijl ‘buiten’ een behoorlijke golfslag stond en zeker windkracht 6 -7 Bft. Beschut lagen we dus wel, maar comfortabel was het niet. Gerust waren we er ook niet op. Onze Iers – Amerikaanse buren (Joseph en Anne, zeiljacht Zimbabalooba) lagen ook niet goed. Na overleg besloten we te verleggen. Het was al donker en wij gingen allebei verkassen naar de zuidzijde van de haven (voor wie wel eens in Kos-stad is geweest, daar waar alle dag tocht boten liggen, in de hoek bij het fort). Net voordat er weer heel veel regen en onweer kwam lagen we zeer goed ingegraven met een extra lijn naar een groter zeiljacht. Wij wisten nu zeker dat we nergens meer heen gingen. Bij ons aan boord aan de borrel met de Amerikanen, uiteindelijk ook samen gegeten en voor we het wisten was het allang bedtijd geweest… Een nacht vol regen en onweer met felle lichtflitsen later was de boot weer brandschoon 🙂 En wij hebben heerlijk geslapen.
Ons plan om de volgende dag te vertrekken (deze haven heeft marina prijzen) hebben we ook omgegooid en we zijn nog even gebleven. Kos is redelijk rustig nu vergeleken met de zomermaanden, maar als je goed zoekt is het wel heel gezellig en knus in het stadje, terwijl de meeste eilanden stil zijn. Na een dag werken (iets minder productief dan anders) werden wij deze keer uitgenodigd door het Iers – Amerikaanse stel. Weer een bijzonder gezellige avond! Ook heel erg leuk om verschillende boten van binnen te zien, iedereen heeft een heel ander jacht met andere capaciteiten. Zij hebben naast veel betere zeileigenschappen ook echt een ‘master bedroom’… Daar kunnen wij nog wel wat van leren!
Na Kos zijn we nu op Nisiros. Een prachtig klein dorpje waar we langszij liggen aan een pier. Heerlijk gegeten in het dorpje en gisteren klusjes aan de boot gedaan. We hebben inmiddels een lange lijst van dingen te doen, dus we moesten nu wel eens beginnen! Nu het werk weer oppakken, het is tenslotte maandag!
Hopelijk blijft de zon lekker fel, want er wordt voor de komende twee weken iets meer donkere lucht voorspeld en vrijdag weer een windkracht 8. Wij zorgen dat we weer lekker beschut ergens vastgeknoopt liggen 🙂 Ons kan hopelijk dan niks gebeuren!

Veel liefs vanuit de Dodekanesos!

Q en K.